*
കഥയായെരിഞ്ഞു തീരുന്നതിന് മുന്പൊരു
കഥയുടെ വ്യഥയുമായ്,
വേവാത്ത മനവുമായ്,
നോവാതെ നോവുന്നോരുടലുമായിനിയും
നിലക്കാത്ത നിനവിനെ,
നിണം വാര്ന്ന നിഴലിനെ,
കടലിനെ, കിനാവിനെ,
മഴയെ-
മലര് പോലെ വിരിയും നിലാവിനെ
മഷിവിരലാലെന്നുമെഴുതാന് പിറന്നവള്..
*
സ്വപ്നങ്ങളില്,
ജന്മദര്പ്പണങ്ങള് പോറും
അഴലിന്റെ ചിഹ്നങ്ങളെരിതീക്കനല് പോലെ
പിറവിക്ക് കൂട്ടായിരുന്നു..,
അവളുടെയോര്മ്മകള്,
ജന്മാന്തരങ്ങള്ക്കുമപ്പുറം
നിയതിയുടെയിരുളില് തടം തല്ലുമരുതുകള്,
മൗനങ്ങള് കൊണ്ടുയിര് പൂണ്ട ദേവോക്തികള്
മറവിയുടെ മന്ത്രമായിണ ചേര്ന്നതും
കണ്ടുറക്കെപ്പിടഞ്ഞിരുന്നു...
*
അവള് തേച്ച നേരിന്റെ നിറമേറ്റു താളുകള്
ഋതുമതികളായ്,കൂര്ത്ത-
സ്മൃതികളുടെ മുനകളില്
മൃത ഗന്ധമേറ്റോരിന്നിന് പരിശ്ച്ചേദമാ-
മുത്തരാധുനിക സങ്കല്പ്പങ്ങളില്
വേറിട്ട പ്രത്യയ ശാസ്ത്രമായുന്മാദ
സ്വേദം നനഞ്ഞ കണ്ണാടിയായിരുളിന്റെ
നേര്ക്ക് തുറിച്ചു നോക്കുന്നു..
ഈയിരുളിന്റെ നേര്ക്ക് തുറിച്ചു നോക്കുന്നു...!
*
അവളെയനുധാവനം ചെയ്യുവാനിന്നും
മരണം ഭയക്കുന്നു...
പിന്നെയെന്തിനായവളീ
ജന്മങ്ങളില് നിന്നും
ജന്മം പകുക്കുന്ന
പാലത്തിനരികിലൊരു
ചിരിയുമായാരെയോ കാത്തു നില്ക്കുന്നു...?
ഇനിയുമായിരം കഥകള് തന് പേറ്റു നോവെരിയുന്ന
ഹൃദയം സ്വയം മുറിക്കുന്നു...??
------------ശുഭം------------
സമര്പ്പണം: മലയാളത്തിന്റെ "പ്രിയ"പ്പെട്ട കഥാകാരിക്ക്..
അക്ഷരങ്ങള് കുറച്ചു കൂടി വലുതാക്കി കൂടെ
ReplyDelete