*
ചാരുകസേരകള്ക്ക്
മരണത്തിന്റെ മണമാണ്..
തൈലത്തിന്റെ വാടയും
മുറുക്കാന് ചുവപ്പിന്റെ പാടയും
ജീവിതരോധത്തിന്റെ ബാധയും കലര്ന്നത്..
മൗനത്തിന്റെ മര്മ്മരങ്ങള്
നരച്ച നൈലോണ് നാരുകളാല്
തമ്മില് പുണര്ന്നത്..
ആഢൃത്വത്തിന്റെ ആസനങള്ക്ക്
വിശ്രമകേന്ദ്രമായത്..
ആദര്ശങ്ങളുടെ അര്ബുദങ്ങള്,
മസ്തിഷ്ക പ്രക്ഷാളനങ്ങള്,
പൊങ്ങച്ചത്തിന്റെ ഹര്മ്യങ്ങള്,
പരദൂഷണ പ്രവാഹങ്ങള്,
ജാരസേകങ്ങള്
എല്ലാം പാരസ്പര്യത്തിന്റെ
ചങ്ങലക്കണ്ണികളായത്..
ചാരുകസേരകള്ക്ക്
ഏകാന്തതയുടെ നിറമാണ്..
ഗ്രിഹാതുരതയുടെ ഹരിതാഭകള്ക്കും
സ്വപ്നങ്ങളുടെ ശോണിമക്കും
ദുഖങ്ങളുടെ കാളിമക്കുമപ്പുറം
ജന്മങ്ങളുടെ ജാലകക്കാഴ്ചകളിലേക്ക് തുറക്കുന്ന
കണ്ണുകളില് തിളയ്ക്കുന്ന
വെളിച്ചത്തിന്റെ അതേ നിറം..!
No comments:
Post a Comment