നഷ്ടപ്പെട്ട സൂര്യകിരണങ്ങള്‍
എനിക്ക്
വര്‍ഷകാലത്തിന്‍റെ ദുഖമാകുന്നു.
ഒരു കഴുമരം
എനിക്കായ് കാത്തിരുന്ന
ഭൂതകാലത്തില്‍,
ചിതറിത്തെറിച്ച തലച്ചോറില്‍
അബോധങ്ങളുടെ രക്തബിന്ദുക്കള്‍ പരന്നൊഴുകിയ
പഴമയുടെ സ്വപ്നത്തില്‍
ഞാന്‍ സ്വയമൊരുക്കിയ ശവക്കുഴി.
എന്‍റെ നഗ്നത
പിറവിയുടെ വിഭ്രമകത.
ഒരു നിഴലില്‍ നിന്ന്
മറ്റൊരു നിഴലിലേക്കുള്ള
പ്രവാഹദൂരങ്ങളില്‍ നിന്ന്
ഞാനെന്നെ;
നിന്നെയും തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
എന്‍റെയോര്‍മ്മയുടെ ചിതല്‍
നിന്‍റെ ചിന്തയെ കാര്‍ന്നുതിന്നത്
ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു.
*
ഇപ്പോള്‍
നഷ്ടപ്പെട്ട നിന്‍റെ വെയില്‍ച്ചൂട്
മനസ്സിലെരിയുന്ന സത്യമാണ്..!
No comments:
Post a Comment