നിശാഗന്ധികള്‍ക്ക്
വിരിയാനായൊരു പകലിനി
വരാനില്ല..
രാക്കനവുകള്‍ക്ക്
നുറുങ്ങിവീണ നിലാവിന്‍റെ
നോവിലുറയുന്ന മധുരം..
പകല്‍ക്കിനാവുകള്‍
അനാഥമായ മഴ പോലെ..
ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് മേലെ
ഗ്രിഹാതുരതയുടെ മേലങ്കിയണിഞ്ഞ്
ഭൂതകാലം..
അര്‍ദ്ധവിരാമാത്തിന്‍റെ
വര്‍ണ്ണചിഹ്നവുമേന്തിയാണ്
സന്ധ്യകള്‍ വിരുന്നെത്തുക..
പകലും രാത്രിയും
ഇണകളെപ്പോലെ പരസ്പരമലിഞ്ഞു
കടലിനു മേലെ
മേഘത്താളിലെഴുതി നിറച്ച
നിറങ്ങളിലേക്ക് വിലയിച്...!
ജന്മങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ
സന്ധ്യയിലാണ് ഞാനിപ്പോള്‍
ചക്രവാളത്തിനും,
ചക്രവാകങ്ങള്‍ക്കും,
മേഘങ്ങള്‍ക്കും
കടല്ത്തിരകള്‍ക്ക് പോലും
ഒരേ നിറം..
(മരണത്തിനു പലപ്പോഴും കറുത്ത നിറമാണ്..!)
No comments:
Post a Comment