*
മനസ്സൊരു നിരാകാര ഭാവം;
ദൈവമായ്‌,
ദേഹത്തിലിണ ചേര്‍ന്ന വാദം..
മരണം വരെ നമ്മിലിടറാതെ പാടുന്ന
ദേഹിയുടെയാര്‍ദ്രമാം രാഗം..!
മൃതമാം പ്രതീക്ഷകള്‍,
നോവാളുമുണ്മകള്‍,
ചിതല്പുറ്റുമൂടും കിനാവുകള്‍,
ശിബികാ ഭരിതമാം മോഹങ്ങള്‍, മൗനങ്ങ-
ളോര്‍മ്മകള്‍ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കുന്നവ..
ഗതകാല സന്ധ്യകള്‍ ഗര്‍ഭ നിശ്വാസങ്ങ-
ളഗ്നിശലാക പോല്‍ കത്തിപ്പടര്‍ന്നവ..
ഇരകളായ്, വേട്ടയാടും നരിക്കൂട്ടമായ്
ദ്വന്ദ ഗന്ധങ്ങളെ പുല്‍കിപ്പിളര്‍ന്നവ..
മഴയേറ്റ, വെയിലേറ്റ ചിന്തകള്‍,
പ്രത്യയശാസ്ത്ര നിബദ്ധമാം നിര്‍വ്വചനങ്ങള്‍..
ദുരന്ത നിസ്തേജമാമുള്‍കാഴ്ചകള്‍ പേറി-
യുന്മാദ ബാധകളെന്നേ പുണര്‍ന്നവ..
ചരിതായനങ്ങളില്‍
ചതി കൂര്‍ത്ത വാളായ് തുളഞ്ഞിറങ്ങുന്നതും...
അധിനിവേശത്തിന്‍റെ ദ്രംഷ്ട്രങ്ങളില്‍
ആരുടെയോ നിണച്ചോപ്പുണങ്ങുന്നതും...
പെണ്‍കഴലുകള്‍ക്കിടെ യനാഥമാം സ്വര്‍ഗ്ഗ-
മിന്നൊരുപാട് ദൈവങ്ങള്‍ വാഴുന്നതും;
ദൈവ- പുത്രരെ പെറ്റു തളരുന്നൊരുദരങ്ങള്‍
നവവേദ പുസ്തകത്താളിലെ നേരായ്‌, വിതുമ്പലായ്
നോവിന്‍റെ വന്ധ്യ ഗന്ധം തിരയുന്നതും..
അറിയുന്നുവെങ്കിലും, അറിയാതെ നിന്ദ്യമാം
മൗനത്തെ ജപമായുണര്‍ത്തുന്നവ...
*
മനസ്സൊരു നപുംസക സ്വത്വം
ദര്‍പ്പണങ്ങളില്‍ മറവിയുടെ കാഴ്ചകള്‍
ഇരവിന്നശാന്തമാം മര്‍മ്മരങ്ങള്‍;
നോവിലുടയും നിലാവിന്‍റെ ചില്ലാടകള്‍..
*
അഴലുകള്‍ നിഴല്‍ വിരിച്ചാടും നിലങ്ങളില്‍,
ജന്മാന്തരത്തിന്‍ നിയോഗങ്ങളില്‍,
നിയതമാം വിധി തന്‍റെ നിയമങ്ങളില്‍,
നിലനില്പ്പിനായ് പേറുന്ന മനസ്സെന്ന ഭാരം...!
മരണമാം വ്രണിത സമവാക്യങ്ങളില്‍
ജീര്‍ണ്ണ സാനിധ്യമായ്, വെണ്ണീര്‍ക്കിനാവുമായ്,
കണ്ണുനീര്‍ കത്തിപ്പഴുപ്പിച്ചോരോര്‍മ്മയായ്
ബാക്കിയാവുന്നുവീ മനസ്സെന്ന ഭാണ്ഡം...!!
----------------ശുഭം-------------
No comments:
Post a Comment