എനിക്ക് മൂന്നു പേരെ കുറിച്ച് പറയാനുണ്ട്..

എനിക്ക് മൂന്നു പേരെ കുറിച്ച് പറയാനുണ്ട്.. 
ആരെ കുറിച്ചെന്ന് പേര് ചോദിക്കരുത്.. 
കാരണം അവര്‍ക്ക് പേര് ആവശ്യമില്ല.. 
ഒരു നീട്ടലും കുറുക്കലും തന്നെ ധാരാളം.. 
വേണമെങ്കില്‍ ചില വിശേഷണങ്ങള്‍ ആകാം..! 
പറഞ്ഞു വരുന്നത് ലവന്മാരെ കുറിച്ചാണ്..
ഒരു രക്ഷയുമില്ലാത്ത കക്ഷികള്‍..
കവിതയുടെ ഉത്തരാധുനികത്തിന്‍റെ ദക്ഷിണധ്രുവത്തില്‍
ദക്ഷിണയില്ലാതെ വരരുചിപ്പുതുമ..!
ഒരുത്തന്‍ ബൊമ്മയെ മനുഷ്യനും, മനുഷ്യനെ ബൊമ്മയുമാക്കി
പരകായപ്രവേശത്തിന്‍റെ കവിത;
ഒരു രക്ഷയുമില്ലാത്ത കവിത പടച്ചവന്‍..
വേറൊരുത്തന്‍ ശകടം തവിടുപൊടിയായിട്ടും
നടുറോഡില്‍ ദാണ്ടെ, കുത്തിയിരുന്ന് ചിരിയെ;
ഒരു രക്ഷയുമില്ലാത്ത ചിരിയെപ്പിണച്ചവന്‍....
ഇനിയുമൊരുത്തന്‍ കൂടിയുണ്ട്..
ഒരു രക്ഷയുമില്ലാത്ത മൂന്നാമന്‍..
പത്തുവര്‍ഷം മലയാളത്തില്‍ നഷ്ടപ്പെട്ട കവിതയുടെ തനിമ..
ഗരിമ.. പമഗരിസ.. എന്നൊക്കെ
ആരൊക്കെയോ പുലമ്പിക്കലമ്പി
വാതോരാ സ്വരതോരണങ്ങള്‍ ചാര്‍ത്തി
പോകുന്ന വഴിക്ക്
ഒരു രക്ഷയുമില്ലാക്കവിതയുമായി
മുന്നില്‍ തന്നെ തല്‍സമയസംപ്രേഷണം!!
..
(നാലാമനും, അഞ്ചാമനും, ആറാമനും
ഒക്കെയുണ്ട്..
ഒരു രക്ഷയുമില്ലാത്ത പുമാന്മാര്‍..
അവരെ കുറിച്ച് വല്ല രക്ഷയുമുണ്ടെങ്കില്‍ പിന്നീട്...)