***
രാത്രിക്ക് ഇത്രയ്ക്കു നീളമുണ്ടെന്ന്
ഇന്നലെയാണെനിക്ക് മനസ്സിലായത്..
നക്ഷത്രങ്ങളൊഴിഞ്ഞ ആകാശക്കോണില്
ഓര്മ്മത്തെറ്റു പോലെ ഏതോ സ്വപ്നം
എന്റെ നിദ്രയെ കാത്തു നിന്നിരുന്നു..
മഴമേഘങ്ങള് തപസ്സ് ചെയ്ത ചക്രവാളത്തില്
പെയ്യാനാവാതെ മോഹങ്ങള്..
വഴിയില് ചൂട്ടു പിടിക്കാന്
ഒരു നേര്ത്ത നിലാവ് പോലും ബാക്കിയില്ല..
തളര്ന്നു തുടങ്ങിയ കാലുകള് കൊണ്ട്
ഇനിയും താണ്ടാനുള്ള യാമങ്ങള് എത്രയാണ്..?
ഹൃദയത്തിന്റെ പുസ്തകത്താളില്
കരുതി വെച്ച സൌഹൃദത്തിന്റെ മയില്പ്പീലികള്
ആകാശം കണ്ടത് എപ്പോഴായിരുന്നു..?
അസ്വസ്ഥതയുടെ മൂടുപടങ്ങള് കൊണ്ട്
മുഖപുസ്തകം മറച്ചുപിടിച്ചത് ആരായിരുന്നു..?
ഇടനാഴികള് കാലൊച്ചകള് കൊണ്ട് നിറക്കാന്
അവള് മറന്നു പോയിരുന്നു...
ഉറക്കിലേക്ക് ചായുന്ന മുന്പേ
കനവുകള് കൊണ്ട് തോരണം തീര്ക്കുന്ന
നിദ്രയെ കുറിച്ച് നിനവു കണ്ടു
അവളൊരു പ്രഹേളികയായി മറഞ്ഞു പോയി..
അസ്തമിച്ച സൂര്യന് ഉദിക്കാതിരിക്കാന് ആവില്ലല്ലോ..!
അത് കൊണ്ട്
ഉറങ്ങാത്ത രാത്രിക്ക് ശേഷം
അവള് ഉണരാതെ ഉണര്ന്നു..!!
............ശുഭം.................
അസ്തമിച്ച സൂര്യന് ഉദിക്കാതിരിക്കാനാവില്ല
ReplyDelete