ശലഭമേ നീയെന്
ശിരോലിഖിതമല്ലയോ;
അഷ്ടമാരാശി പേറും-
ജന്മമല്ലയോ!
പ്യൂപ്പയില് നീയെന്റെ
സ്വപ്നമായി;
ചിറകു തീണ്ടാത്ത
നിനവിന്റെ നോവുമായി..!
ഇനിയെന്റെ നിദ്രകള്
നിന് തമോമുദ്രകള്..
ഇനിയെന്റെ യാത്രകള്
നിന് ഗമനമാത്രകള്...!!
തെരുവില് നീ-
യുരുവിടാ മന്ത്രമായി;
ഈ മനീഷികള്
രദമാര്ന്ന
യന്ത്രമായി....!
യമികള് മറന്നതീ
മാനിഷാദ;
നിലാപിറവികള്
രാവുകള്ക്കന്ന്യമാം പോല്!
വേടന്റെയമ്പു തറച്ച പിറാവിനു
ശലഭപതംഗങ്ങളായിരുന്നു
കൂടൊഴിയും മരചില്ലകള്ക്കോ
ഈയലുരുകുന്ന മൌനങ്ങളായിയിരുന്നു..!
റെയിലില് കരിങ്കല്ലു ശയ്യയില്
വെയില് നീറ്റിയിറ്റും നിണച്ചാലില്
നഗ്നമാംപെണ്മേനിയായ്-
നിന്റെയിടറുന്ന ജീവതാളം;
വിധി തന്റെ പേലവപ്പാതിയാലീ
ചിറകറ്റ നേരിന്റെ നാളം..!
ഇനി ഞാനിതെന്നിലെയെന്നെ
നിഴല്കോര്ക്കു-
മശാന്തതീരങ്ങളില്
ശലഭസമാധിയായ്
മഴമേഘമൌനമായ്
ഋതുഭേദശല്ക്കങ്ങളായ്-
പകല്ക്കനവിന് വിരാടരൂപം!
പിന്നെ,
നിന്നിലെ നിന്നിലേക്കുള്ള പലായന-
പ്പാതയില് ചിറകറ്റ ഞാന്..!!
......ഷിറാസ് വാടാനപ്പള്ളി.......
ആദ്യ കമന്റ് എന്റെത് :) . ശലഭായനങ്ങള് മനോഹരം :)
ReplyDeleteആ പേര് സംഭാവന ചെയ്ത ആര്ഷക്ക് നന്ദി..
Deleteപാലായനപ്പാതയില് (പലായനപ്പാതയില് ?
ReplyDeleteതെറ്റ് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചതിനു നന്ദി.. അനീഷ്
Deleteശലഭമേ നീയെന്
ReplyDeleteശിരോലിഖിതമല്ലയോ;
ശലഭം എന്നാല് പൂമ്പാറ്റ, ശിരോലിഖിതം എന്നാല് തലേവര.. കവി എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്?
ശലഭജന്മമാണെന് ജീവചക്രം!
Deleteശ്രീജിത്ത്..
പണ്ട് ബയോളജി ക്ലാസ്സില് ഇരുന്നതൊക്കെ ഓര്മ വരുന്നു....
ReplyDeleteപ്ലിംഗ്....
നന്നായി എഴുതി....
ആശംസകള്....
സന്തോഷം ചങ്ങാതി.. വീണ്ടും വരിക..
Deletemanoharam ...good :)
ReplyDeleteനന്ദി സന്തോഷം..
Delete