ചെമ്പകമേയെന്‍റെ
നൊമ്പരച്ചൂടെറ്റു നീ വാടി വീഴേണ്ട..!
നിന്‍റെയന്‍പെഴും വാക്കിന്‍
വിരല്‍ത്തുമ്പിനാലെന്‍റെ
ഹൃദയത്തിലുന്‍മാദ ഗന്ധവും പേറി നീ-
യൊരു പകല്‍ക്കനവിന്‍റെ
വര്‍ണ്ണശലഭം പോലെ..
വേനലില്‍ ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന സാകേതത്തി-
ലൊരു മഴച്ചാറ്റലിന്‍ സാന്ത്വനം പോലെ..
വരികയീ യന്ത്രസ്വനഗ്രാഹിയില്‍ തോഴീ..!
അകലെ നീയജ്ഞാത രധ്യകളിലേതോ
വന്യഗന്ധങ്ങളെ ധ്യാനിച്ചുണര്‍ത്തി;
അവയെന്‍ നിഗൂഡ മൗനങ്ങളെ പൊതിയേ
ഞാനേതു നിദ്രയില്‍ നിന്നുണര്‍ന്നു?
നിന്‍റെയോര്‍മ്മ തന്‍ മണമേറ്റു
വിരിയുന്ന ബാല്യത്തി-
ലൊരു കളിക്കുടിലിന്‍റെ മണ്‍നിഴലുകള്‍..
പാതി കടിച്ചു തമ്മില്‍ പങ്കു വെച്ചോരാ
കണ്ണിമാങ്ങാത്തുണ്ട്; കടലാസു തോണികള്‍..
ഇടവഴിക്കോണി ല്‍ നിന്‍ കടമിഴിക്കോണുകള്‍
പരിഭവച്ചവിയാര്‍ന്ന പോലെ
ഗ്രിഹാതുരത്വത്തിന്റെ ചഷകങ്ങള്‍ വീണ്ടും
നിറയുന്നു നിന്‍ സ്മൃതിധാര പൊഴിയേ..!
പാടു നീ സ്വപ്നലോകങ്ങളെ പ്പറ്റി..
മറന്നിട്ടുമറിയാതെയോര്‍ത്തു പോകുന്നോരീ
തീരങ്ങളെ പ്പറ്റി..;
യവന സൌന്തര്യധാമങ്ങളെ പറ്റി...
മലനാടിനെ പറ്റി, മണ്‍കാട്ടിലലയുന്നോ-
രേകനാം പഥികനെ പറ്റി..
പാടുക നീ, നിത്യ ഹരിതയാം സ്വപ്നമേ..
ചെമ്പകമേ..
എന്‍റെ ചങ്കിന്‍റെ ഗന്ധമേ...!!
-------ശുഭം------
സമര്‍പ്പണം:
അമ്മയുറങ്ങാത്ത വീട്ടിലെ ചെമ്പകത്തിന്‍റെ മണമുള്ള പെണ്‍കുട്ടിക്ക്..
സമര്‍പ്പണം:
അമ്മയുറങ്ങാത്ത വീട്ടിലെ ചെമ്പകത്തിന്‍റെ മണമുള്ള പെണ്‍കുട്ടിക്ക്..
No comments:
Post a Comment