◽◾◽◾◽◾

മരങ്ങളായ മരങ്ങളൊക്കെ
മൗനം പുരണ്ട കാറ്റിൻ തലോടലിൽ
നിശ്ചലമായ രാത്രി..
ആകാശമൊരു മുസല്ലയായി;
നക്ഷത്രങ്ങളായ നക്ഷത്രങ്ങളൊക്കെ
സുജൂദ് ചെയ്യുന്നു.
നിലാവിന്റെ നിസ്കാരക്കുപ്പായമിട്ട് നദികൾ..
തിരകളുടെ തസ്ബീഹ് മണികളെണ്ണുന്ന കടൽ..

ഇരുപത്തേഴാം രാവ്

മണ്ണിലും വിണ്ണിലും മാലാഖമാർ നിറയുന്നു
അനുഗ്രഹത്തിന്റെ ഊദ് മരങ്ങൾ
മുളച്ചു പൊന്തുന്നു..
നന്മയുടെ കുന്തിരിക്കം പുകയുന്നു...
പള്ളിമിനാരങ്ങൾ മക്കയെന്ന മരുപ്പച്ചയിലെ
ഈന്തപ്പനകളാകുന്നു..

വ്രതശുദ്ധിയുടെ മൗനം നുകർന്ന
ഈ കാറ്റിന് സുബർക്കത്തിന്റെ മണം..
നിശ്ശബ്ദമായ ഈ രാത്രിയിൽ
നരകത്തിന്റെ വാതിലടയുന്നു..

ഇരുപത്തേഴാം രാവ്..

ഉറങ്ങാതെ പ്രാർത്ഥനാനിരതരായി
അടിമകളുടമയെ സ്മരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
ഉയിരുകൾ കൊണ്ട് കഅബം ത്വവാഫ് ചെയ്യുന്നു..
ഉടലുകൾ കൊണ്ട് ഇല്ലാത്തവന്റെ അവകാശമാം
ഫിത്റ് സക്കാത്തിൻ കിഴികൾ നിറക്കുന്നു...

ഇരുപത്തേഴാം രാവ്

ഖബറായ ഖബറിലൊക്കെ കാരുണ്യത്തിന്റെ
വെള്ളിവെളിച്ചം തൂകുന്നു
ജിന്നുകളും ഇൻസുകളും പ്രതീക്ഷയുടെ സ്വിറാത്ത് പാലത്തിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നു..
പ്രപഞ്ചമാകെ വസന്തകാലത്തിന്റെ
മലർനിണങ്ങൾ കലരുന്നു...

ഇരുപത്തേഴാം രാവ്

സർവ്വചരാചരങ്ങളും റബ്ബിലേക്ക് തിരിയുന്നു
അർഷിലേക്ക് നീളുന്ന നൻമ പ്രയാണങ്ങൾ
ഒരൊറ്റ രാത്രിയെ ആയിരം രാത്രികൾ കൊണ്ട്
പൊതിഞ്ഞെടുക്കുന്ന വ്രതപൂർണ്ണിമ

🔹🔸🔹🔸