...........

നിശബ്ദമായ രാത്രിയുടെ
നഗ്നമായ ഇടനാഴി...
വെളിച്ചത്തിന്റെ വേരുകൾ
മുളച്ചു തുടങ്ങിയ
ഒരു ഗലിയുടെ അകലക്കാഴ്ച...
കറുത്ത സ്വപ്നങ്ങളുടെ
ഉറക്കമിളിച്ച കണ്ണുകൾ പോലെ
ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങൾ...
ഉള്ളിലിരമ്പുന്ന ഭാംഗിന്റെ കടൽ...!

നഗരത്തിലേക്കുള്ള ഈ പാതയിൽ
ഞാൻ *ഷഹബാസിനെ ഓർമ്മിക്കുന്നു
നിശബ്ദമായ എന്റെ രാവുകളിൽ
ആർദ്രമായ സ്വരശിഖരങ്ങൾ പടർത്തുന്ന മരത്തണലാണവൻ..

"തേടുന്നതാരെ ശൂന്യതയിൽ.........."
ഒരു ശോകമസൃണമായ തലോടൽ പോലെ അവൻ മന്ത്രിക്കുന്നത്...

"സജ്നീ.. സജ്നീ.. ഇനി വേറെയായ് കഴിയുന്നതാണ് വേദന...."
പ്രണയത്തിന്റെ വിരഹവിഷാദം
നേർത്ത ഷഹനായിക്കൊപ്പം
ആത്മാവിൽ കലരുന്നത്.....

നിശബ്ദമായ രാത്രിയിൽ
ഷഹബാസ് അമൻ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ പാടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു...

അകലെ
നഗരം ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും,
എങ്കിലും നിശബ്ദമായ ഒരു നഗരത്തെ കുറിച്ച് ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ.
ഏകാന്തത അതിന്റെ തണുത്ത കരങ്ങൾ കൊണ്ടെന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്നു..

"ദൂരെ നിന്നാരോ പാടിടുന്നു
ആത്മവിലാപങ്ങൾ തീരുകില്ല....."
  ഒരു നോവിന്റെ ശലഭസ്വകാര്യം പോലെ ഗസൽ...!

ഈ വഴിയുടെ അറ്റത്ത്‌
എന്റെ സജ്നിയുടെ മൗനം മുറിഞ്ഞു വീഴുന്ന പകലുണ്ടെന്ന്..
ഒരായിരം തിരകൾ നുരക്കുന്ന
ജീവിത്തിന്റെ കടലുണ്ടെന്ന്..
നിശബ്ദമായ രാത്രിയിൽ
നീയാണെന്നോട് മന്ത്രിക്കുന്നത്‌....!!!

🌻🌻🌻