നീയും ഞാനും...

കൂർത്ത കത്തിതൻ
തിളക്കങ്ങളിളകുന്ന
തടാകങ്ങളാകുന്നു
നിന്റെ കണ്‍തടങ്ങൾ..
വേർത്ത വെയിൽ തേച്ചൊ-
രുഷ്ണക്കിനാവിന്റെ
ഇടനാഴി നീളുന്നു
നിന്നുയിർത്തെളിമയിൽ...!

നമുക്കിടയിലുടയുവാൻ
മൗനങ്ങൾ പോലുമില്ലെന്നോ??
നമുക്കായിടക്കിടെ
ചിറകാട്ടിയൊരു കുഞ്ഞു-
തുമ്പിയും പോയ്‌ മറഞ്ഞെന്നോ??

ഓരോണമാകുന്നതും-
കാത്തെന്റെ യോർമ്മതൻ
തുമ്പകൾ പൂവിട്ട
ബാല്യ കൌമാരവും,
ഒരു പെരുന്നാൾ തീർത്ത
ബിരിയാണി മണവുമായ്‌
നീയെന്റെ പടി കടക്കുന്ന
ഗത കാലവും,
ഇനിയുമിനി നമ്മിലേക്കിനിയും
വരില്ലയോ??

നീ നീർത്തിയെൻ നാവു
കോർക്കും കഠാരിയിൽ
എന്റെ- മൗനങ്ങൾ മാത്രം
മുറിഞ്ഞു പോകും..
നീവാളെറിഞ്ഞറ്റു പോയെന്റെ
വിരലുകൾ
എഴുതുവാൻ മാത്രം
പുനർജനിക്കും....!

നീയിന്നു മണ്ണിട്ട്‌ മൂടിയതെൻ ഖബർ
നീ തന്നെ നിന്നെ കൊല്ലുന്ന പോലെ...
നീ മരിക്കുന്നതോർത്ത്‌ കരയുന്ന ഞാൻ
മരിക്കുവാൻ പോലും മറന്ന പോലെ...!!
************