***
ഇനി ഞാനിതെന്തിനെന്‍ തൂലികയാല്‍
നിന്റെ മൌനം മുറിക്കുന്നു തോഴീ..
ഇനിയെന്തിനായീ ചരല്പാതയില്‍
താന്തനൊരുവന്റെ പദനിസ്വനങ്ങള്‍..?
നീയാണ്ടു പോയൊരു മൂകസമാധിയി-
ലെന്‍ നിഴല്പ്പാടും പിടഞ്ഞു..
ഇന്നുമീ നീറുന്നൊരഴലായി നിന്‍
വിരഹനാളങ്ങലെന്നെ പൊതിഞ്ഞു..!
വെറുതെയൊരു കാലൊച്ച കേട്ട നേരം
ഞാനറിയാതെ വാതില്‍ തുറക്കേ
ഒരു മാത്രയേതോ വെയില്പാതയില്‍
നിന്റെ നിഴലനങ്ങുന്ന പോല്‍ തോന്നി..!
ഇരുള്‍ വീണുടഞ്ഞ നിലാചില്ലുകള്‍
എന്റെ മുറിവേറ്റ ചിത്രം രചിക്കേ,
രാസ്തലി പോലുമെന്നിണ തന്റെ മൌനം
സഹിക്കുവാനാകാതെ തേങ്ങി.!
കാല്‍ചിലമ്പിന്‍ നേര്‍ത്ത നാദമെങ്ങോ
കേട്ട മാത്ര ഞാന്‍ നിന്നെ തിരഞ്ഞു,
മുന തേഞൊരമ്പിതിന്നെന്‍ പിന്‍വിളി
നിന്റെ മറുവിളിക്കായ്‌ വിതുമ്പുന്നു..!
ഇനിയെത്ര കാലമീ വത്മീക ശയ്യയില്‍
നീയുറങ്ങിത്തീര്‍ക്കുമെന്റെ തോഴീ..?
അത് വരെ ഞാനീ മഷിപ്പേനയെ
മൌനശാപം വിധിച്ചുറക്കട്ടെ...!!!!
------------ശുഭം----------
No comments:
Post a Comment