നിശ്ശബ്ദത,
നിന്റെ മൗനത്തിന്റെ ചിറകുകളണിഞ്ഞു പറക്കുന്ന
പറവയാണ്...
ഇടയ്ക്കു മുറിഞ്ഞു പോയ
ചാറ്റൽമഴ പോലെ
നമുക്കിടയിലൊരു വാക്കിടം;
ഓർമ്മയുടെ ദ്വീപ്..!
ഉടഞ്ഞു പോയ വെയിൽച്ചില്ലാണ്
പ്രണയം..
കാലമതിന്റെ കൽവഴിയിലെവിടെയോ മറന്നു പോയ
കിനാവിന്റെ കാൽപാടുകൾ..!
മറവിയുടെ കടൽക്കരയിൽ
നാം നമ്മളെ ഉണക്കാനിട്ടിരിക്കുന്നു..
നിശ്ശബ്ദത,
നിലാവിന്റെ വിരൽത്തുമ്പുകൾ കൊണ്ടെന്ന പോലെ
നമ്മുടെ രാവിനെത്തൊടുന്നു..!
ചിതറിത്തെറിച്ചുപോയ
ചിന്തകളിൽ നിന്ന്
പെറുക്കിയെടുത്ത
നിന്റെയുടലിന്റെ ചൂര്;
മോഹമാമെരിവുള്ള ചൂട്...!
നിശ്ശബ്ദത,
ഉയിരിന്റെയുടുപ്പാണ്...
നമുക്കിടയിൽ
മൗനത്തിന്റെ നൂലകലം..!!
പരസ്പരമകന്നുപോയ
പാദപതനങ്ങളിൽ
കാലം തളംകെട്ടികിടക്കുന്നു....!!!
🔸🔹🔸🔹🔸