.......

🔅🔅🔅🔅
എന്തിനാണെന്നെയീ തീപ്പുടവ നീട്ടി
വെന്ത കിനാക്കളുടെ ചിതയിലേറ്റി..?
ഓർമ്മകൾ ചിറകായി,
കാലമാം മേഘമൗനത്തിൽ  ഞാനെന്റെ
ജീവിതം മെല്ലെ പറന്നലിയുമ്പോൾ..!

നിഴലുകൾ കൊണ്ടെന്റെ ചിത്രം വരക്കുന്നു,
നിശയും, നിലാവും, പകൽ തേഞ്ഞ വേനലും..
പിൻവഴിയിലെവിടെയോ ബാക്കിയാവുന്നു;
പാതികുടിച്ചു വറ്റിച്ച യൗവനം..!

അരളികൾ പൂത്തു കൊഴിഞ്ഞ പാടങ്ങളിൽ
ഇരുളു കൊളുത്തിച്ചിലക്കുന്ന പുള്ളുകൾ..
വേർത്ത നിനാദങ്ങൾ;
ഹൃദയം കൊരുക്കുമീയാർത്തനാദങ്ങൾ..
കടലു പോലും തോൽക്കുമുയിരിന്റെ മൗനം..!

അഴൽ കൊണ്ട് ചീർത്ത വാക്കിൻ ജഡങ്ങൾ,
നിരന്നു കിടക്കുന്ന കാവ്യശ്മശാനം..!
ഇനിയെന്ന് പൂക്കുവാനകിലിൻ മരങ്ങൾ;
പുനർജനി നൂഴുന്ന നിനവിന്റെ രഥ്യ..!!

♦♦♦♦