1.
ആകാശത്തിന്‍റെ മസ്ലിന്‍ തുണിയില്‍
നക്ഷത്രങ്ങളെ തുന്നി ചേര്‍ത്തത്
നിന്‍റെ നഖക്ഷതങ്ങളായിരുന്നു..,
രാത്രികളില്‍ തിളങ്ങുന്ന പൂച്ചക്കണ്ണുളാണ്
അവയെന്ന് ഞാന്‍ പതം പറഞ്ഞുവെങ്കിലും..!
അടിവയറില്‍ ചേര്‍ത്ത് വെച്ച കൈകള്‍ക്ക്
ഒരു നക്ഷത്രത്തിന്‍റെ ഭാരം
താങ്ങാവുന്നതിനും അപ്പുറം..
ഉദരത്തില്‍ ഉദിച്ചുയര്‍ന്ന നക്ഷത്രത്തെ ക്കുറിച്ച്
നീ വാചാലയായത്തിനു ശേഷം
നക്ഷത്രങ്ങളെ ഞാന്‍ വെറുത്തു തുടങ്ങി..
നക്ഷത്ര ശൂന്യമായ ആകാശമായി ജീവിതം..!
(ഇരുളിലേക്ക് മുറിച്ചിറങ്ങാന്‍
അന്ധതയുടെ കാഴ്ചകളുമായി സ്വപ്‌നങ്ങള്‍..
ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നത്‌ ഉറക്കത്തില്‍ നിന്നായിരുന്നില്ല;
മൗനം തളിര്‍ക്കുന്ന ആ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ നിന്ന്..!)
2.
മണിയറയിലെ അടക്കം പറച്ചിലുകള്‍ക്ക്
ഒരു ആപ്പിള്‍പാപത്തോളം പഴക്കമുണ്ടത്രേ..
എന്‍റെയധരങ്ങളുടെ ഇരകളായി
മറ്റൊരുവളുടെ ശ്രവണേന്ത്രിയങ്ങള്‍..
എന്റെ നെഞ്ഞില്‍ മഴ നനക്കുകയാണിപ്പോള്‍..
എന്റെ കണ്ണുകളും മൂക്കുകളും
അവനില്‍ തിരഞ്ഞു പരാജിതനായി
വെറുമൊരച്ച്ചനായി
ആയുസ്സിന്‍റെ പുസ്തകത്താളുകള്‍
മറിഞ്ഞു തീര്‍ന്ന്
സ്വയം നഷ്ടപ്പെടെണ്ട നിയോഗത്തിന്‍റെ ഇരയായി
വെറുമൊരു മനുഷ്യനായി
ഞാന്‍ ബാക്കിയാവുന്നു..!!
----ശുഭം----
